Biodiversity Birds

Tetrijeb je najveća planiska koka Evrope. Ulavnom naseljava stare četinarske i mješovite šume na planinama iznad 1400 mnv. Ovaj veliki ljubitelj borovnica hrani se još i iglicama četinara, lišćem, pupoljcima, cvijećem i bobicama.

U proljeće okupljaju se na pjevalištima gdje karakterističnim pjevom i šepurenjem privlače ženke. Mužijaci su vidno krupniji od ženki, dugog repa i vrata i tamne boje perja. Kljun je tamno žute boje. Ženka je znatno manja od mužijaka, sivo – smeđe boje sa crnim poprečnim prugama, grlo i prsa riđi. Gnijezdo smiješta na tlu, uz stablo ili u gustišu grmlja u prirodnom udubljenju. Najčešće tokom prve polovine maja ženka snese 6-15 jaja na kojima leži od 26 do 29 dana. Pilići se osamostaljuju krajem ljeta i početkom jeseni, često ostajući zajedno u manjim grupama. Ugrožen je nekontrolisanom sječom šuma. Veoma je plah i nije spretan letač. U prošlosti je bio ugrožen i krivolovstvom dok se danas taj vid uticaja na tetrijeba smanjio.

Jarebica kamenjarka je vrsta koke koja je prisutna u gotovo svim djelovima Crne Gore. Vezana je sa otvorene kamenjare pomiješane niskom i vegetacijom srednje visine, bilo da su grebeni, visoravni, ivice kanjona ili sami kanjoni. Njen areal pruža se u Alpima, preko Dinarida, zatim ostatka Balkanskog poluostrva, kao i na Apeninskom poluostrvu i Siciliji.

Naseljava područja od morske obale na Siciliji, do 3000 metara nadmorske visine u Alpima. U okvirima Crne Gore nalazi se populacija od globalnog značaja, obzirom da udio ukupne populacije u zemlji ovako male površine. Teška je za uočiti u svom prirodnom ambijentu, što joj omogućava i da se sačuva od predatora. Hrani se na tlu i to insektima, sjeminima. Smatra se ugroženom gotovo na čitavom arealu, a neki od glavnih problema su gubitak staništa i prekomjeran lov, što je vidljivo i u slučaju Crne Gore. Karakteristično je da se u zimskom periodu skupljaju u jatima, kao i da se sa visoravni spuštaju niže na terene sa menje surovim meteorološkim uslovima.

Gnijezdi se u četinarskim ili mješovitim šumama borealnog pojasa. Najviše voli stare smrčeve i jelove šume. Malena ptica veličine čvorka i okrugle glave, sa uškama koje se rijetko vide. Sivo-smeđ odozgo sa bijelim sitnim tačkama.

GIma istaknute bijele nadočne pruge, oči su male, žute i blizu postavljene što daje strog izgled. Na zadnjem dijelu glave nalaze se šare koje daju izgled lažnog lica koje koristi u odbrambene svrhe. Patuljasta sova je stanarica, najaktivnija u sumrak zato što ima loš vid u potpunoj tami. Hrani se malim pticama i voluharicama. Veoma je odvažna, s obzirom na svoju veličinu, sposobna je savladati drozda koji je veći od nje. Hranu skladišti u duplji u kojoj i gnijezdi. Bitni ulogu u gniježđenju ove vrste igraju djetlići u čijim starim dupljama se nastanjuju. Najveća prijetnja po ovu vrstu predstavlja nekontrolisana sječa šuma.